stixoi.info: Στο Λιγο Των Περιστάσεων

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271261 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στο Λιγο Των Περιστάσεων

Χαιρετίζω και τούτο το σαϊτοχωριό. Καλό Φθινόπωρο σε όλους.

Στα δειλά σκιρτήματα
μιας σκέψης που αντιφάσκει,
υπακούω
Με τη γλώσσα πότε εχθρό
και πότε σύμμαχο
Πάντα όμως με το τίμημα ανυπεράσπιστο.
Τι κι αν ο ρόλος που υποδύομαι
κάνει λαμπερή τη συνήθεια;
Τα προσωπεία
δεν απολαμβάνουν τέρψης,
μα μήτε κι ενοχής.

Κι ο ουρανός διχασμένος
σε τούτα τα διλήμματα,
αναδιπλώνει τα γκρίζα του
στα ετοιμόρροπα σύννεφα
κι εκτοξεύει γαλάζιες ριπές αυταπάτης.

Κορδώνεται η ψυχή και ξεγλιστράει,
μα την ελευθερία πρέπει να την αντέχεις,
ειδάλλως εξατμίζεται
και τρομαγμένος τρέχεις να χωθείς στο ρόλο.

Την αθωότητά μου στρέφω αλεξίσφαιρη
στα επαναλαμβανόμενα πυρά της εμπειρίας.
Προστασία που δε μου μέλλεται.

Στη μνήμη μιας νιότης καθ’ υπόδειξη
αφιερώνεται τούτος ο βραχύς συλλογισμός
κι ας με συγχωρήσουν οι Κυριακές
που κρατώ σιγή με τόση εχεμύθεια


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Traces Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)

Άθη Λ. 03-09-2006 @ 02:49	έκανα μια βόλτα από τη γειτονιά σου... όμορφη... και σε καλωσορίζω φίλη στη δική μας... πολύ ωραίο το γραπτό σου... καλημέρα ::smile.::
seizeTHEday 03-09-2006 @ 04:15	"...μα την ελευθερία πρέπει να την αντέχεις, ειδάλλως εξατμίζεται..." Πανέμορφο, την καλημέρα μου!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 03-09-2006 @ 05:30	όμορφο, ειδικά οι 2 τελευταίοι στίχοι
MARGARITA 03-09-2006 @ 07:12	Χαίρετε γυναίκα και καλώς όρισες...αλκοολίκι η φυγή τα Κυριακάτικα μεσημέρια Θεοί και Δυνάστες μαζί.....μου άρεσε το γραπτό σου....μπράβο σου ::smile.::
justawoman 03-09-2006 @ 07:31	Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλωσορίσματα. Τυχαία ανακάλυψα τούτη τη γειτονιά, γυρεύοντας σπαράγματα στίχων. Στίχων που αγγίζουν τ' ανομολόγητά μας. Κάποια απ' τα δικά σας γραφόμενα βρήκαν απάγκιο και στη δική μου καρδιά. Έτσι στάθηκα λιγάκι ν' απολαύσω τη φιλοξενία σας... κι είπα μην έρθω μ' άδεια χέρια! Αν κι Εθνική μας κλυδώνισε λιγάκι την κιβωτό μας, ο λαμπερός Κυριακάτικος φθινοπωρινός ήλιος, ανθίζει τα χαμόγελα. Καλό σας απόγευμα ::smile.::
agrampeli 03-09-2006 @ 08:09	ωραίο ::smile.::
MASTER 03-09-2006 @ 13:44	"μα την ελευθερία πρέπει να την αντέχεις, ειδάλλως εξατμίζεται" ::yes.:: Καλωσήρθες ::smile.::
horseman 03-09-2006 @ 14:01	Ο λόγος σου σπάει το φράγμα της συχνότητας... "διχάζει" το χθες με το σήμερα... Ανατολή πίσω από τους λόφους... Καλώς διάβηκες τον δικό μας ισημερινό...
deti 15-02-2007 @ 17:04	Τι όμορφο! ::wink.:: ::xmas.:: ::love.::
giannisanas 02-08-2007 @ 13:16	υπέροχο ποίημα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο