| Η ώρα, τα λεπτά μοιάζουν αιώνες
σε περιμένω πάλι να φανείς
να σβήσω θέλω όλους τους κανόνες
για να μπορείς να ξαναρθείς.
Η σκέψη σου που δεν παλιώνει
είναι αυτή που με κρατά
σαν ήλιος που το χιόνι λιώνει
στην παγωμένη μου καρδιά.
Η σκέψη σου που δεν παλιώνει
μένει μαζί μου συντροφιά
τα άσχημα με μιας σκοτώνει
για να κρατήσει τα καλά.
Κλείνω τα μάτια, βλέπω εφιάλτες
με σώζει η δική σου η μορφή
στο όνειρο μαζί λαθρεπιβάτες
πόσο να κάνω υπομονή.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|