| |
| | Ο ψεύτης καθρέφτης |  | | |
Ο καθρέφτης,πια, δεν μου γελά.
Νεράκι πέρασαν τα χρόνια.
Όπως κυλούσαν,ανταλλάξαμε λόγια πικρά
Και τώρα,μούτρα μου κρατά.
Τα μαλλιά μου,τα δείχνει χιονισμένα.
Το μέτωπο,το πρόσωπο όλο,θάλασσα τρικυμισμένη.
Ο χρόνος,γιατί δεν στέκεται; Γιατί δεν ξαποσταίνει;
Η μνήμη μου,δεν με απατά.
Υπήρξα γυναίκα όμορφη,επιθυμητή.
Απόδειξη,οι φωτογραφίες στις άκρες τους φθαρμένες.
Τις κρατώ κλεισμένες,
Σε συρτάρια του νου,διακριτικά ανοιχτά.
Σταμάτα χρόνε!
Σπάσε τον καθρέφτη τον ψεύτη.
Της χαμένης νιότης πόνε,
Πάρε ό,τι είναι να πάρεις
Και χάσου,της ζωής μου κλέφτη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
τυχαίος περαστικός
06-10-2020 @ 13:55 | Πολύ ωραίο. Σαν απολογισμός ζωής. | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-10-2020 @ 14:46 | Μην τον κοιτάς....εγώ τον σνομπάρω...καλησπέρα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
06-10-2020 @ 16:52 | ... ο καθρέφτης μας λέει πάντα αλήθειες ...
..Αρκεί να θέλουμε να τις δεχτούμε... | | aridaios
06-10-2020 @ 22:01 | Τα μαλλιά μου,τα δείχνει χιονισμένα.
Το μέτωπο,το πρόσωπο όλο,θάλασσα τρικυμισμένη.
Ο χρόνος,γιατί δεν στέκεται; Γιατί δεν ξαποσταίνει;
::rock.:: ::cry.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
