| |
Δεν με αντέχει η σιωπή
Κι ο πόνος δεν με φτάνει
Με τη δική σου ανακοπή
Έχει η καρδιά πεθάνει...
Πια δεν προσμένω να φανείς
Μήτε να μ' αναστήσεις
Πρόσεξε μόνο μην κοπείς
Μέσα στις αναμνήσεις...
Δεν με χωρά ο ουρανός
Κι η γη μ' έχει μισήσει
Και δεν ανοίγεται γκρεμός
Μέσα του να με κλείσει...
Πια δεν μπορώ να σ' αγαπώ
Κι εσύ να μην υπάρχεις
Πώς να νικήσω τον καημό
Της άνισής σου μάχης ;...
Δεν με αγάπησες ποτέ
Κόκκινο ήμουν πάθος
Σαν τον αφρό της θάλασσας
Με δίχως ένα βάθος...
Κι έφυγες έτσι ξαφνικά
Σκυφτός και πικραμένος
Λες κι ήταν όλα δανεικά
Λες κι ήσουν ένας ξένος...
Μα δεν πειράζει.. κι ας πονώ
Κι ας με νικούν οι νύχτες
Έρωτα πλάσαμε φτηνό
Με ψεύτικες αλήθειες...
Κι όλα σωπάσαν μονομιάς
Τι οι λέξεις θέλουν τόλμη
Μα ο πιο ύπουλος φονιάς
Είναι μια απλή συγνώμη...
Βιάστηκες.. λες.. μες στη ζωή
Μα εγώ έχω αργήσει
Θέλω τον ήλιο να χαρώ
Προτού για πάντα δύσει...
8-1-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
