zari.kardias
09-10-2020 @ 00:53 | ...και δάκρυζες σαν το παιδί
που πρώτη του φορά είχε δει...
!!!!! ::yes.:: ::up.:: | |
aridaios
09-10-2020 @ 04:06 | Θυμάμαι ανέβλυζαν εχθές
από τα μάτια σου βροχές
και δάκρυζες σαν το παιδί
που πρώτη του φορά είχε δει.. ::yes.:: ::yes.:: | |
errikos_rwot
09-10-2020 @ 09:50 | '' τη μάνα του μ' άδεια αγκαλιά
σαν την παντέρμη σιγαλιά. ''
Πολύ καλό!! | |
Αγιοβλασιτης
09-10-2020 @ 10:26 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-10-2020 @ 10:36 | Πάρα, πάρα πολύ όμορφο και συγκινητικό! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
τυχαίος περαστικός
09-10-2020 @ 11:16 | Εξαιρετικός. | |
Μπόσινας Νίκος
09-10-2020 @ 13:05 | Και τούτο το ποίημα σου σε νέο στυλ, είναι υπέροχο! | |
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
09-10-2020 @ 18:47 | Φύσεις νεκρές στις ζωγραφιές
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
heardline
09-10-2020 @ 20:46 | Γεια σου αγαπητέ Χαράλαμπε!!!!
Ζωγραφίζεις....
''Μοιραίες φύσεις, άλλες το ναι κι άλλες ουχί άμοιρες''
Φύσεις θνητές, του ανθρώπου δες,
είναι στα κάδρα τόσ' ωραίες
κι αν σε ασχήμια, κακό, αηδές
θέμα, το σβήνουν ως μοιραίες.
Σε ένα κάδρο η ομορφιά
δύσκολο να 'χει επίθεση,
γιατί χαλάει τη ζωγραφιά
η ασχήμια σε αντίθεση.
Οπότε ανάμεσα στις δυό,
η ασχήμια σε ομορφαίνει,
με διαφορά που ειδοποιό•
να ζει κανείς η να πεθαίνει;
Να ζει κανείς ή που να μη ζει,
ιδού ή δύσκολη απορία,
άσχημος πάνω να επιζεί,
κάτω νέκρα σε ανθοφορία.
Καλό βράδυ Χαράλαμπε, με τα ωραία σου.....
| |
Μαυρομουστάκης
09-10-2020 @ 21:55 | Γεια σου Γιάννη με τα έξυπνα και τα ωραία σου.
Σας ευχαριστώ όλους και σένα ιδιαίτερα Γιάννη. | |
χωρίς λόγια
09-10-2020 @ 23:02 | !!! | |
**Ηώς**
09-10-2020 @ 23:21 | πανέμορφο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
07-03-2021 @ 19:51 | Θυμάμαι ανέβλυζαν εχθές
από τα μάτια σου βροχές
και δάκρυζες σαν το παιδί
που πρώτη του φορά είχε δει.. ::up.:: ::up.:: ::love.:: | |
 |
