Μπόσινας Νίκος
09-10-2020 @ 13:34 | Καλησπέρα στη (ποιητική) παρέα μ'..... | |
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
09-10-2020 @ 18:37 | ποίημα προσεγμένο και δυνατό
| |
errikos_rwot
09-10-2020 @ 18:43 | Υπέροχη καταγραφή μιας πραγματικότητας! | |
φραγκοσυριανος
09-10-2020 @ 20:45 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μαυρομουστάκης
09-10-2020 @ 21:45 | ψάχνουνε άλλοθι να βρουν
το κρίμα τους ν’ απαρνηθούν
κι αυτό είν’ όλο.
Αυτό κάνουν, αλλά τι άλλοθι να βρουν
όταν χτυπούν κι ασχημονούν;
Καλό βράδυ Νίκο... | |
Μπόσινας Νίκος
09-10-2020 @ 22:50 | Σας ευχαριστώ όλους πολύ. | |
χωρίς λόγια
09-10-2020 @ 23:22 | !!! | |
zari.kardias
09-10-2020 @ 23:24 | ...δεν τόλμησε ποτέ να πει
πως με την άσχημη γραφή
ήταν αλήτες...
::yes.:: ::up.:: | |
malkon64
10-10-2020 @ 06:31 | Εξαιρετικό ................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
τυχαίος περαστικός
10-10-2020 @ 11:01 | Σαν θυμηθούνε οι παλιοί
αυτό το δύστυχο παιδί
αλλάζουν ρόλο
ψάχνουνε άλλοθι να βρουν
το κρίμα τους ν’ απαρνηθούν
κι αυτό είν’ όλο.
Αυτό ακριβώς που γράφεις στην τελευταία στροφή.
Πολύ ανθρώπινο κι ευαίσθητο το δημιούργημά σου. | |
 |
