|
| Η ζαβολιά | | | Θυμήθηκα τις ζαβολιές, που ‘κανα στο σχολείο,
και έκανα μια απ’ αυτές, μες στο φατσοβιβλίο,
κάποιον λοιπόν προσκάλεσα, να προσκαλέσει κι άλλο,
κάποια «καλά μας» ποιήματα, θέλησα να προβάλω.
Άντε μωρέ τι κάθεστε, ανοίξτε τα γραπτά σας,
κάντε μια κίνηση να δουν, τα κατορθώματα σας,
θαρρείς πως θέλει η ποίηση, να ζει στην υγρασία,
σ’ ένα συρτάρι σκοτεινό χωρίς τη φαντασία;
Η ποίηση είν’ αλλουνού, τίποτα δεν ανήκει,
κι ας μην έχουν οι ποιητές για να πληρώσουν νοίκι.
Η ποίηση είναι θαρρώ, φωτιά στη φαντασία,
πρέπει να βγει στο κόσμο αυτό να δείξει τη πορεία.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | |
|
τυχαίος περαστικός 14-10-2020 @ 13:01 | ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 14-10-2020 @ 14:14 | Από τα πιο όμορφα σου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | aridaios 14-10-2020 @ 17:56 | Η ποίηση είν’ αλλουνού, τίποτα δεν ανήκει,
κι ας μην έχουν οι ποιητές για να πληρώσουν νοίκι. ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|