| |
Πίσω από τις λέξεις,,,κρύβεται το φως
μέχρι που γίνεται ήχος και διαθλάται ανάμεσα
σε αδάμαντες και Αλς
χρόνια στην κρεμάστρα του μυαλού
και αυτό το απέναντι ο σκώρος της ψυχής
που δαμάζει αποστάσεις και όρια
κι ένα αγκίστρι αθόρυβο περιφέρεται
στη λάμψη των "αυστηρώς ακατάλληλον δια ανοήτους"
Ηχόχρωμα σιωπής με κρατήρα το βλέμμα σου...
Ζυγίζω φως και σκοτάδι
Θάλασσες και στεριά
και πετάω το κέρμα ψηλά
ναυαγός ή ανδρώνων το όνειρο με οδό, αριθμό
και οπλοστάσιο τα χρώματα;
Κι αν παραδόθηκα ,,,άνευ όρων; Αν όλο αυτό
είναι το πρόσχημα;
Έχω θέμα απόψε....
Πριν 2 χρόνια μπήκες στη ζωή μου κι η νύχτα
μέθυσε από τον ουρανό σου
όσο για τα αστέρια
υπάκουσαν κρυφά στη μελωδία της σιωπής
ΚοιτάΖΩ τα ακροδάκτυλα σου και περιεργάζομαι
αφή και λεπτομέρειες..
Είσαι λογικά ατίθασο ον, αλλά δε θέλω τίποτα
λογικό μαζί σου
Βασιλική μου αγάπη
φοβάμαι...φοβάμαι τόσο να αφεθώ
την τελευταία φορά πόνεσε πολλές ζωές
θεωρώ ότι ξεχρέωσα στο ταμείο του πόνου,
αλλά κάτι δε με αφήνει
είναι ο καπνός πίσω από το φως
που βουτάει μέσα στο πουκάμισο της καρδιάς μου
ξεκουμπώνει δάκρυα και φωτιές και θυμάμαι
την πρώτη μέρα που ξεκίνησα
στη μονομαχία της αγάπης
Αν απόψε μπορούσα να πιω όλα τα δάκρυα της γης
και να αναστήσω τα νεκρά όνειρα των ανθρώπων
όλη τη γλύκα της ανθρωπότητας θα ήθελα να την κλείσω
στο βλέμμα των βλεφάρων μιας ψυχής που πρωτοσυναντά το φως
Σε αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
