| |
Στον αργαλειό της κάθεται
ολήμερα κι υφαίνει
βασίλισσα θλιμένη
Στα όμορφα τα μάτια της
το δάκρυ κατεβαίνει
στα χείλη της πηγαίνει
Στα χείλη της που καίγονται
ζητώντας έναν κύρη
στο πλάι του να γείρει
Αυτόν που τον αγάπησε
και όρκο είχε δώσει
πως δεν θα τον προδώσει
Και το πάνι που χρώματα
τη μέρα το κεντάει
τη νύχτα το χαλάει
Να παντρευτεί δε βιάζεται
και προτιμά να μένει
βασίλισσα θλιμένη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
