| |
Κι αν μπει το φεγγάρι αντίκρυ μου
Εγώ σκοτάδι
Είναι το πέπλο που με τύλιξες
Χοντρό σαν σάβανο νεκρικό
Αποδοχής αντίτιμο
Της δικής σου φυγής
Τα απομεινάρια της γραφής μου
αντέχουν τα δάκρυα
Πλημμυριζουν μελάνι το χαρτί
πνίγουν τις λέξεις που ξέχασες
Το πρωινό σου χάδι γρατζουνά
ακόμα τις σκέψεις μου
Ματωνει το προσωπο
απο τα λογια του χθες.
Τ αυριο εκει περιμενει
Ανηλιαγο σαν της καρδιας
Το ζυμαρι που πετρωσε
Στα χερια σου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
