| |
Ξύπνησα απόψε μες στη λύπη
κι` είπα, θεέ μου πως μου λείπει.
Τον είχα μες στην αγκαλιά μου
όασης κήπος, τα όνειρα μου.
Και τον φιλούσα, τον κρατούσα
τον χάιδευα, τον αγαπούσα
εκείνο το σγουρό κεφάλι
το είχα αγγέλων προσκεφάλι.
Και ευτυχία είχα τόση
έλεγα, θεέ μου μην τελειώσει.
Τέλειωσε τ` όνειρο, τι κρίμα
το δάκρυ μου σαν ταραγμένο κύμα.
Βράδια, μαζί του να χορεύω
να μου μιλά να ταξιδεύω
στης ηδονής γλυκά παλάτια
μάτια μου, όμορφα μου μάτια.
Δεν με λυπάσαι, γιατί φεύγεις
στα όνειρα μου δραπετεύεις
κι` έχω μια πίκρα μες στο στόμα
ξυπνώ και είμαι μόνη ακόμα.
Πονάω αγάπη μου πονάω
και μια ζωή σ` αναζητάω
στα όνειρα μου κάθε βράδυ
με πνίγει του έρωτα το χάδι.
Και δεν ελπίζω, δεν ελπίζω
μακριά από εμέ και δεν σ` ορίζω
μόνο μια πίκρα με σκεπάζει
την ύπαρξη μου, αγκαλιάζει.
21-10-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
