| Πρωινό Σαββάτου παγερό
Στα μάτια μου θολές φωτογραφίες
Δεν είσαι τώρα πια εδώ
Μου έχουν μείνει μόνο αναμνήσεις κι ιστορίες.
Κι έξω να βρέχει και να' χει κρύο
Και εμείς οι δύο από καιρό μακριά
Να ξημερώνει και να' σαι μόνη
Κι εγώ να ψάχνω παρηγοριά.
Φθινόπωρο είναι βαρύ και φτωχό
Μέσα στην πόλη με σφίγγει η ορφάνια
Μες στη συννεφιά κρυμμένος καιρό
Με ένα τσιγάρο να καίει τα βράδια.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|