Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πονεμένο καλοκαίρι
 

Που πας
Να πάρεις ζακέτα
Η πόρτα άνοιξε, η πόρτα έκλεισε και ο μόνος ήχος ο κρότος της
Που πας το κράνος σου
Η πόρτα άνοιξε, η πόρτα έκλεισε και ο μόνος ήχος ο κρότος της (το κράνος στο τραπέζι)
Που πας μην τρέχεις...
Η πόρτα άνοιξε,η πόρτα έκλεισε και ο μόνος ήχος ο κρότος της
Που πας
Η σιγή απλώθηκε
Ο κρότος χάθηκε
Το δάκρυ κρύφτηκε πίσω από την βουβή πόρτα και εκείνη απλά περιμένει τον κρότο που χάθηκε ένα πονεμένο καλοκαίρι που ο χειμώνας αρνητικά δεν εμφανίζεται ποτέ

Β.Σ.

© Π.Σ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

μακριά από όλα όσα πληγώνουν
 
Αγιοβλασιτης
22-10-2020 @ 01:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
τυχαίος περαστικός
22-10-2020 @ 11:17
Σαν αίσθηση ανασύρθηκε στη μνήμη μου το θεατρικό έργο ''το μπουφάν της χάρλεϊ'' του Βασίλη Κατσικονούρη, μόλις διάβασα το ποίημά σας.
Πολύ ωραίο. Συγχαρητήρια.
::up.::
VELOUDINO SKOTADE
22-10-2020 @ 15:54
Το πιο πάνω έχει γραφτεί για ένα 18 χρόνο παιδί που έχασε την ζωή του όταν συγκρούστηκε το μοτοποδήλατο του με διπλοκάμπινο την περασμένη βδομάδα.

Ευχαριστώ για τα σχόλια

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο