| |
Ποιος παιρνει τον χρονο του;
Αυτος που παραχωρει την σειρα στους πισω του
Αυτος που φευγει και μενει στον χωρο
*
( Τιποτα πιο ισχυρο και αεναο, απο την Αγκαλια, που μοιραζομαστε )
[...]
Λενε πως απο τις μνημες που βιωνουμε, σε χρονο παντα ενεστωτικο, οι πιο δυνατες ειναι αυτες που μας πονανε - κατα βαθος, δεν ειμαι καθολου ομως βεβαιη γι αυτο, οπως ειναι η αληθινη γλυκυτητα που παιρνουμε ανενδοιαστα, τρυγει και καθε ιχνος ακαταπιεστης πικραδας, σαν καθαρο μελι αχαλαστο στους αιωνες, ρευστο, ακοπο κομπο τον κομπο λυτο, στην σιωπη, στα κενα, στις πληγες, ανθη και μελισσες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
