| |
Κρίμα στα παιδιά που ζωγραφίσαν έναν ήλιο στον τοίχο
κρίμα και σ' εκείνους που ονειρεύτηκαν με μάτια ανοιχτά
σώπασε για πάντα ο καιρός της πλατείας τον ήχο
ποιός τάχα να ξέρει αλήθεια τι γίνεται μετά.
Και γράψανε τόσοι, τόσοι κι άλλοι τόσοι
τραγούδια της ελπίδας για μια νέα εποχή
κι αυτή ποτέ δεν ήρθε δίχως λόγο να δώσει
και στέρεψε σιγά-σιγά κι η αντοχή,
και τώρα πια όλοι μαζί δες που γυρνάμε
ξανά στα γνώριμα, πίσω στα βασικά
κι απ' το αδιέξοδό μας το βαθύ τραγουδάμε
και πάλι τραγουδάκια ακίνδυνα ερωτικά.
Κρίμα στις χαρές που τραυματίστηκαν και ούτε ένας
δεν βρέθηκε να τις επαναφέρει στη ζωή, να νοιαστεί
γεμάτος όνειρα αυτές τις μέρες είναι ο πυθμένας
και δεν υπάρχει κάποιος και με εμάς να τα μοιραστεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
