| |
[I][color=black][font=georgia]
Ότι σου μοιάζει φύλλο στον αέρα
Του φθινοπώρου άχραντη σιωπή
Όσα με πάνε πάντα λίγο παραπέρα
Ότι σου μοιάζει αγάπη και βροχή
Ότι σου μοιάζει ήλιος το χειμώνα
Πόνος που λιώνει χιόνι κι αντοχή
Μια ξεχασμένη απ’ την Άνοιξη ανεμώνα
Ότι σου μοιάζει ανάσα και ψυχή
Φωνή στην έρημο πριν σκοτεινιάσει
Πόσο αργεί, πόσο αργεί να ξημερώσει
Πριν φύγει η νύχτα πάλι θα μου μοιάσει
Κι άλλη πληγή, το αίμα πηγή, ποιος να με σώσει
Ότι σου μοιάζει όνειρο που μόνο
Στάθηκε στων ανθρώπων τη βουή
Βλέμμα ασήκωτο που ράγισε το χρόνο
Ότι σου μοιάζει ελεύθερο πουλί
Ότι σου μοιάζει η ανάσα μου στο τζάμι
Σ’ ένα τοπίο άδειο από σένα
Δέντρο γυμνό που ταξιδεύει σε ποτάμι
Ότι σου μοιάζει αλήθεια μα σαν ψέμα
[/color][/font][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
