| |
Τράμπα, τη μέρα, με μιά νύχτα βροχερή,
είχες ζητήσει σ' ενός δάσους τη λεκάνη
μου 'χες στον κρόταφο, του έρωτα την κάνη
για ν' αγοράσεις το φιλί, μ' ένα φλουρί...
"Δεν θα την πάρω," σου 'χα πει, "την πληρωμή,
ούτε το φέγγος της παλιάς πυγολαμπίδας
θα γράψω ..γεια... στο κάτω μέρος της σελίδας
τώρα που σε είδα μ' εραστή....κι έχω αφορμή!!!!!"
"Ήτανε λάθος..." μου ' πες μ' άγριο λυγμό,
"είχα δυό χρόνια να σε δώ, κι ήμουνα μόνη,
με πονηριά, άλλος μου πήρε το τιμόνι,
και με οδήγησε, σε άγριο πνιγμό..."
"Είχα δυό τέρμινα" σου λέω... "στη μοναξιά
για της αγάπης μας το βιος είχα ξωκείλει,
του γυρισμού έψαχνα μάτια μου την πύλη,
μα εσύ πουλήθης, για δυό μάτια μενεξιά..."
Τράμπα τα χείλη μου ζητάς, για να μεθώ
να ξαναστήσω της αγάπης τον πυλώνα,
όμως η τρίαινα, του Μέγα Ποσειδώνα....
στης λησμονιάς σου με πετάει τον βυθό...!!!!!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
