| |
[I][color=black][font=georgia]Θα 'θελα να 'μουνα πλασμένος με υλικά
ωσάν του κέδρου το κορμί και κεχριμπάρι
σαν του ροδιού να ΄μουν το κόκκινο σπειρί
μάτια μελιά να 'χα 'λαφίσια και μακάρι
να 'μουν στο σούρουπο, μικρή σου αναπνοή
Μες στο κορμί σου να χανόμουν μια στιγμή
να 'βλεπα πέρα απ' τ' άγρια βάθη της ψυχής σου
για λίγο να 'μουνα φυλακισμένο, αχ πουλί
απ' το κλουβί του που ταιριάζει το φεγγάρι
μ' ένα κελάιδισμα μακρύ ως την αυγή
Κι ύστερα να 'φευγα απ' τα στήθη σου 'λαφρύ
πέταγμα στ' αψηλά τ' ανήλια μέρη
μικρή αχάραγη δική σου αναπνοή
δρόσισμα, δάκρυ στο λευκό σου μαξιλάρι
και μισεμός, φαρμάκι οπ' όχει για φιλί[/color][/font][/I][align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
