| |
Ζούμε σε αίθουσα αναμονής σιδηροδρομικού σταθμού,
όπου γυροφέρνει μεταξύ άλλων και ο θάνατος
παριστάνοντας τον αδιάφορο όμως αβάσταχτα μας ταλανίζει .
Άνθρωποι πηγαινοέρχονται βιαστικοί ,
στον προορισμό τους επιθυμούν να φτάσουν
μέσα σε φόβο,καπνούς,αιθάλη και σε αβάσταχτο κρύο.
Καθώς περνούσε η μέρα, άρχισα να αναπνέω δύσκολα,
ίσως επειδή έφτανα στο τέλος της διαδρομής ,
τύχη ή ατυχία να συναντήσω τον πεθαμένο από καιρό παππού μου;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
