|
| μαριονέτες | | | https://www.youtube.com/watch?v=uS7Je4IJTo0 | | Αυτές οι μέρες κι οι γιορτές, που μας κοντεύουν
συμπυκνώνουν τις ώρες, τόσο γρήγορα..
μήτε το φως τους προλαβαίνεις να δεις
δρομολογώντας το χρόνο
που φαντάζει τρισυπόστατος....
Η αίσθηση που απομένει, είναι
ότι κάτι γύρω μας φτιάχνεται ερήμην .......
ότι κάτι γύρω μας κατακερματίζεται
πιο φανερά ίσως από κάθε άλλη φορά, αδυσώπητα....
Εκείνο, που παλιά έμοιαζε υποψία ή κάτι μεταφυσικό να συμβεί...
συμβαίνει!
Οι σκέψεις όλες, ένα απολιθωμένο δάσος στο μυαλό μας
απολιθωμένα όνειρα, απολιθωμένοι άνθρωποι
απολιθωμένος κόσμος....
κι αυτό πια «το -οφείλω στον εαυτό μου- »
πόσο συνήθεια μας έγινε πια;
σαν μια λεπτή κλωστή, σφίγγει τα σωθικά
κινεί μηχανικά τη μαριονέτα
δίχως τη δύναμη αποκοπής
δίχως τη δύναμη της λευτεριάς πάραυτα
Μεγάλη κόπωση μας έφερε ´κείνο τ' αγέρι της Άνοιξης
κι ακόμα περσσότερη, παραμονεύει στον καιρό...
Τόση ζωή δώσαμε για νά 'χουμε τρεχούμενο το νεράκι μας...
κι ένα πιάτο γιομάτο στο τραπέζι μας...
Φαίνεται πως οι καιροί φυσσούν ανάποδα....
Σ' αυτή την όχθη που τώρα κάθεσαι και αγναντεύεις
έχουν καθίσει πολλοί.....
βρέχει κι αστράφτει αυτό το βράδυ, μα δε σαλεύει φύλλο μέσα σου
σύμμαχοί σου είναι αυτοί που παλεύουν ν' ανοίξουν τους ουρανούς ανάποδα,
να πιει νερό ο ήλιος
ναι, να πιεί ο Ήλιος, να πιεί ο τόπος,
να πιει κι όλη η γης, ν' ανθίσουν οι καρδιές....
σαν την Ανάσταση........φ.κ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
Μπόσινας Νίκος 03-11-2020 @ 21:35 | Πειραματόζωα σε ένα στημένο παιχνίδι........
Υπέροχες σκέψεις και όμορφη η γραφή σου.
::rock.:: | | errikos_rwot 03-11-2020 @ 22:58 | Ωραιότατο! | | Μαυρομουστάκης 03-11-2020 @ 23:21 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπράβο και για τα λόγια σου και για τη μουσική παραπομπή! | | χωρίς λόγια 03-11-2020 @ 23:46 | Ας ειναι
Υπάρχουμε, ότι και αν σημαίνει για τον καθένα ...
Ομορφιά η έκφραση | | Κων/νος Ντζ 04-11-2020 @ 08:39 | Σ' αυτή την όχθη που τώρα κάθεσαι και αγναντεύεις
έχουν καθίσει πολλοί.....
βρέχει κι αστράφτει αυτό το βράδυ, μα δε σαλεύει φύλλο μέσα σου
σύμμαχοί σου είναι αυτοί που παλεύουν ν' ανοίξουν τους ουρανούς ανάποδα,
να πιει νερό ο ήλιος
ναι, να πιεί ο Ήλιος, να πιεί ο τόπος,
να πιει κι όλη η γης, ν' ανθίσουν οι καρδιές....
σαν την Ανάσταση........
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | τυχαίος περαστικός 04-11-2020 @ 10:25 | Μεγάλη κόπωση μας έφερε ´κείνο τ' αγέρι της Άνοιξης
κι ακόμα περσσότερη, παραμονεύει στον καιρό...
Τόση ζωή δώσαμε για νά 'χουμε τρεχούμενο το νεράκι μας...
κι ένα πιάτο γιομάτο στο τραπέζι μας...
Φαίνεται πως οι καιροί φυσσούν ανάποδα....
Τι σπουδαίο μυαλό είστε Φωτεινή.
::angel.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Elen Louka 04-11-2020 @ 12:21 | εξαιρετικό! ::up.:: | | ΜΙΧΑΛΗΣ 63 04-11-2020 @ 18:36 | Δυνατό Φωτεινή !!!! ::rock.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|