Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λιμερίκι 2 (ο πιανίστας)
 
Της είπα παίζω πιάνο
κι αμέσως ‘γώ «στο πιάνω»
να παίζω με τις τρίχες,
που ήταν δέκα πήχες,
στο δάσος της, 'κεί πάνω.


Ο Μότσαρτ σαν με είδε,
του έστριψαν αι βίδαι
κι αμέσως ετρελάθη.
Τι του ‘μελλε να πάθει…..
Κ’ ηκούσθησαν οβίδαι…. (!)


Το λίμεριξ είναι όμως ένα μόνο πεντάστιχο και όχι δύο, ως εδώ.
Το δικό μου είναι λίγο μπασταρδεμένο. Ουχί καθαρόαιμο....





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όλα ξεκινούν απ' το μηδέν και στο μηδέν καταλήγουν. Άρα η κορύφωση θα είναι κάπου στο μέσον!!!
 
Ιστιοπλόος
04-11-2020 @ 00:35
Συμπληρωματικά σε αυτά στο χθεσινό λιμερίκι μου, παραθέτω τα πιο κάτω.
Ακόμη λοιπόν, σχετικά με τα λίμεριξ, για να γίνουν λίγο προκλητικά, έχει
επικρατήσει να ελευθεριάζουν, δίχως να σοκάρουν ακραία, αλλά
μάλλον να ξαφνιάζουν τον ακροατή, ή τον αναγνώστη, με κάποια
σεξουαλική, ή ....εσχατολογική αναφορά.

::yes.::
τυχαίος περαστικός
04-11-2020 @ 10:21
Ωραίο.
Υπονοεί και μου αρέσει πολύ.
Όλα χρειάζονται στη ζωή.
Και ευχαριστώ που μου έμαθες τι εστι λιμερίκι.
::laugh.::
Μαυρομουστάκης
04-11-2020 @ 11:24
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::

Μάθαμε λοιπόν και το λιμερίκι
ξινό και πονηρό, ξινό όπως το ερίκι
το πρώτο να διαβάζεις
το δεύτερο να τρως
και γέλωτα να βγάζεις
το λέει κι ο γιατρός.
Αγιοβλασιτης
04-11-2020 @ 16:57
...που έπεσες φίλε;
...σε γεροντοκόρη;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιστιοπλόος
04-11-2020 @ 18:26
Ακριβώς Τάσο.......Γεροντοκόρη του βουνού....

Κωστάκη, «το συνήθιζε»
και σαν με είδε σφύριζε,
σαν να έλεγε: Κωστή μου
έλα για το δασάκι μου
και πιάσε και καθάριζε....


Είσαι ο καουμπόι μου
κ' οι τρίχες ως το μπόι μου,
κοντεύουν να με πνίξουνε,
κι όσοι με δουν, να φρίξουνε,
''γερόντισσα στο σόι μου''.


Πάρε τις τρίχες όπου βρεις,
Δράμαλη 'σύ να μου χαρείς,
να λήγει τούτο «Δράμα μου»
και είμαι μες στο κλάμα μου.
Πιστόλι π' έχεις να βαρείς...

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Μπόσινας Νίκος
04-11-2020 @ 21:26
Κι αυτό πολύ καλό!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο