| |
Θλίψη του χτες με περονιάζει
που πήρες άλλα μονοπάτια
αφού μου είπες δε σε νοιάζει
που η αγάπη έγινε κομμάτια
Βάδιζες πάνω στο ανηφόρι
με την καρδιά σου ν’ αλητεύει
κρατώντας αγκαλιά το αγόρι
που μου ‘λεγες πως σε λατρεύει….
Έκλεινες σ’ έρωτα κοχύλι
τα μεσονύχτια τ’ αφανή σου,
ρακόμελο από τα…. χείλη,
και τον λυγμό της ηδονής σου
Κι ενώ ήμουνα ο Βαραβάς σου
δυό τέρμινα πριν απ’ τον Άδη….
ήτανε τρύπιος ο κουβάς σου,
και πώς να πιω απ’ το πηγάδι!!!!!
Θλίψη του χτες καινούργιο βόλι
το άστρο η νύχτα σου μου οφείλει.
Μου ‘πες: «Θ’ αλλάξω περιβόλι»…….
Άλλαξες αγκαλιά…. και χείλη….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
