| Τί ξέρω εγώ από λόγια σοφά.
Ποιες θύμησες αναβιώνουν τώρα.
Τώρα που ο πόνος αλυχτα σαν το σκυλί.
Τώρα που ο κραδασμός της φωνής ακούγεται μόνο.
Τώρα,τη νύχτα ξημερώνει ο καημός.
Έγκλειστος ήταν και αυτός.
Τα σκαλοπάτια ανέβηκα δυο δυο για να προλάβω.
Τί;
Η πληγή είναι ανοιχτή και ο χρόνος δεν γιατρεύει.
Σταμάτησε....
Σ'ένα ηλιοβασίλεμα λαμπρό με δύο ρήματα έντονα θαρρώ.
Αγαπώ και ονειρεύομαι.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|