| |
Τα μάτια σου που με κοιτούν σαν νάγια
λίγο προτού να επιτεθεί
μ’ έχουν ζαλίσει, μ’ έχουν κάνει μάγια
και ντέρτι μ’ άναψαν βαθύ.
Τα μάτια σου λάμπουν σαν πυροφάνι
στην κατασκότεινη βραδιά
κάθε φορά που τα κοιτώ με πιάνει
ανεμοδούρα στην καρδιά.
Έλα μες στης ζωής μου το χειμώνα
και στης καρδιάς μου το χιονιά
να δέσω μες στα μάτια σου μαντόνα
σαν θαλασσόλυκος σχοινιά,
για να κρατήσει η αγάπη μας αιώνα
να μη τη σβήσει η λησμονιά
την αγκάλη μας νά’ χουμε κοιτώνα
στου χάροντα την παγανιά.
Τα πλάνα των ματιών σου τα μαυράδια
μού΄ χουνε πάρει το μυαλό
και στ’ αξημέρωτα με κάνουν βράδια
για το χατίρι σου τρελό.
Τα μάτια σου κοιτάζω τα καθάρια
σαν πετραδάκια του γιαλού
πολύτιμα να τά’ χω θυμητάρια
μες στο σεντούκι του μυαλού.
Έλα μες στης ζωής μου το χειμώνα
και στης καρδιάς μου το χιονιά
να δέσω μες στα μάτια σου μαντόνα
σαν θαλασσόλυκος σχοινιά,
για να κρατήσει η αγάπη μας αιώνα
να μη τη σβήσει η λησμονιά
την αγκάλη μας νά’ χουμε κοιτώνα
στου χάροντα την παγανιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
