Ιστιοπλόος 11-11-2020 @ 23:09 | Ασ' τη μοναξιά μονάχη
και κοπάνα τη, εν τάχει.
Να 'ναι μέσα στα νερά της,
μοναχή, στη μοναξιά της.
Μοναξιά, μονάχη, να 'χει.
Κατά τρόπο, σαν μπερντάχι....
για να σπαν λίγο κι οι βράχοι.
Μη το παίζει, ή γρανίτης,
ή δε ξέρω τι αλήτης;
Μεις τη βάνουμε στη ράχη.
Μεις της δίνουμε αξία,
σαν να έχει σημασία.
Και μετά μας καπελώνει,
έως και μας φαρμακώνει.
Και δε βλέπουμε ευθεία...
Και στραβά πάνε τα πλοία,
καπετάνιοι στη βλακεία.
Πα σε βράχια και σε ξέρες,
σε κατάμαυρες ημέρες,
Κι ω! του νου μας, μαλακία!!!!!
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | |