| |
Μ΄ αυταπάτες ζούσα
τώρα το γνωρίζω,
ό,τι είχα αγαπήσει
ήταν ψεύτικο.
Μόνο αδιαφορία
πήρα απ' τους άλλους.
Έδωσα ότι είχα
χωρίς να το σκεφτώ
Στο πεντάγραμμο όμως
ελπίδες ζωγραφίζω,
ξάγρυπνη τις νύχτες
που σ' αποζητώ.
Μοίρα μου και φως μου,
άνθρωπος δικός μου,
το αγκάλιασμα μας
μοιάζει με χορό.
Μια γυναίκα μόνη
τώρα το γνωρίζω,
τη ζωή τραγούδι
κάνει ,προχωρά.
Κι αν δειλό το βήμα
και οι μέρες κρύες
ας είναι κι έτσι ,λέει
και χαμογελά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
