| Όταν το σώμα σου λυγάς
σαν λυγαριά στ’ αγέρι
νά’ μαι αισθάνομαι αγάς
μ’ αργιλέ, με παστουρμά,
ρακή και με μπεγλέρι.
Από τα βάσανα φυγάς
π’ αβέρτα κι άσπλαχνα
η ζήση μού’ χει φέρει.
Σε κοιτάζω, σε κοιτάζω
υποφέρω και στενάζω
κι η καρδούλα μου χτυπά.
Σε κοιτάζω, σε κοιτάζω
κι απ’ τα μάτια σου το λάζο
σαν ρομφαία με τρυπά.
Δεκάδες βλέμματα θωράν
το σώμα σου το ίσιο
αχ Θε μου νά’ μουν Τσένγκις Χαν
σαν τείχος Σινικό
εγώ να σ’ εκπορθήσω.
Και τότε θά’ κανα το παν
μες στην αγκάλη μου
για πάντα να σε κλείσω.
Σε κοιτάζω, σε κοιτάζω
υποφέρω και στενάζω
κι η καρδούλα μου χτυπά.
Σε κοιτάζω, σε κοιτάζω
κι απ’ τα μάτια σου το λάζο
σαν ρομφαία με τρυπά.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|