| Άμα η Μούσα απεργεί…
Άμα η Μούσα απεργεί,
δεν ξέρω, πως να μείνω αργή,
αρχίζουνε τα χέρια,
να φτιάχνουν, μόνα, πράγματα,
αποξεχνώ τα δράματα,
μολύβια και τεφτέρια.
Κι έτσι τριγύρω αναζητώ,
συναίσθημα και με υλικό,
ότι βρεθεί μπροστά μου,
τα συνδυάζω τα κεντώ
κι άλλη, τους δίνω υπόσταση
μες τα κοσμήματα μου.
Κοχύλια, χάντρες και φλουριά
κι ότι φωτίζει την ματιά,
τα βγάζω απ’ το σκοτάδι,
με σύρματα, με δέματα,
μ’ αγάπη και μπερδέματα,
τα βάζω στο σημάδι.
Μια ευκαιρία δεύτερη,
έχει το κάθε τι,
γι αυτό μαζεύω πάντοτε,
σ ένα μικρό κουτί,
ότι τριγύρω βρίσκεται
και ψάχνω την αιτία,
να το αναδείξω όσο μπορώ
και να ‘χει σωτηρία.
Φτηνά και άσημα όνειρα,
αγάπες παλιωμένες
και πέτρες που η θάλασσα,
έχει στρογγυλεμένες
και ξύλα και φιλιά κλεφτά
και πόνους βουρκωμένους,
όλα, τα φτιάχνω φυλαχτά,
για τους αγαπημένους.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|