Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στη σοφίτα του κόσμου
 
Η σοφίτα του κόσμου γεμάτη ελπίδα
και φως που νικά τις σκιές
χρυσή ξεπροβάλει σαν ήλιου αχτίδα
αγάπη κρυμμένη στο χθες

Στη σοφίτα του κόσμου χαρές και τραγούδια
που σβήνουν φωτιές και καημούς
και λάμπει ο ήλιος και βγαίνουν λουλούδια
σε πέτρες κοντά στους γιαλούς

Στην σοφίτα του κόσμου ξεχνά κι η Κασσάνδρα
να πει τους θλιμμένους χρησμούς
κι ελπίδας κρεμάει κατάλευκη χάνδρα
ακόμα και στους ζοφερούς.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν βρείτε κάτι λάθος μην διστάσετε να μου το δείξετε.
 
Μπόσινας Νίκος
21-11-2020 @ 11:24
Καλημέρα ποιητές, κανείς δεν μπορεί να μας κλέψει την ελπίδα.........

Αφιερωμένο σε όσους το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά, είναι να κλαίνε την μοίρα τους
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-11-2020 @ 12:54
Άσε Νικόλα γιατί μου φαίνεται πως λίγο ανήκω σ` αυτήν την κατηγορία, αλλά λίγο, το σπάω με κανένα ερωτικό κάπου, κάπου, όμορφο!! φίλε μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
errikos_rwot
21-11-2020 @ 14:09
Ελπιδοφόρο!!
Ιστιοπλόος
21-11-2020 @ 17:54
Η βλαμμένη σου ελπίδα, λαμπερή (!) πυγολαμπίς
κι αν την έχεις, να σου σου φέγγει, τούτο δε θα το μπορείς.
Ούτ' ένα κερί δε φτάνει, του φωτός της η ακτίς,
άρα πως θε να προσφέρει 'σύ για να αναθαρρείς;


Χαίσε μέσα, η λαμπρότης (!), που εσύ θα καρτερείς,
να σε πάει ως τ' αστέρια. Μόνο θα ονειρευτείς.
'Δώ θα μείνεις σ' ανημπόρια, και η λάμπα, δυσχερής...
δε θα φτάνει να σου φέξει, ξέφωτο να δεις ευτύς.


Δυστυχία τ' όνομά σου, που δεν είναι χαρωπό
και σ' αναλογεί μιά τύχη, πεδιάδα, τι βουνό;
Άλλαξέ το, για να έχει, κάποιο τολμηρό σκοπό
και ξεκίνα νέα αρχή, όσο δυνατόν πουρνό.
---------

Φίλε Νίκο, τέτοιο πράμα, δε σηκώνει λογική,
μα μονάχα λίγη τρέλα, από τέτοια οπτική.
Ως φανέρωσα πιο πάνω, στα ομμάτιά σου μπρος,
μήπως αν σ' αρέσει τόσο, να μου γίνεις και γαμπρός.

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
21-11-2020 @ 20:50
Στη σοφίτα του κόσμου χαρές και τραγούδια
που σβήνουν φωτιές και καημούς
Μπόσινας Νίκος
21-11-2020 @ 21:10
Σας ευχαριστώ όλους πολύ!
Ιστιοπλόε, η ελπίδα πάντα υπάρχει και πάντα μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Όπως και η λύση για κάθε κακό μπορεί να βρεθεί αν την ψάξεις.
Στο χέρι σου είναι να την βρεις και να την υλοποιήσεις,
εκτός κι αν προτιμάς να μείνεις στην μιζέρια και την κακομοιριά,
οπότε είναι όπως τα λες.
bobxaman
21-11-2020 @ 21:42
Πολύ καλό μου άρεσε
χωρίς λόγια
21-11-2020 @ 21:58
ωραία ροη
Ιστιοπλόος
21-11-2020 @ 22:06
Καλησπέρα Νίκο!!! Πλάκα κάνω έτσι;; Στην ουσία αναφέρομαι, μέσα από σένα, στους πάντες και μεταξύ αστείου και σοβαρού, θέλω να πω ότι μιά αλλαγή (φυσικά και όχι ονόματος) αλλά του τρόπου που σκεπτόμαστε και ενεργούμε στη ζωή, ίσως να φέρει και την ποθουμένη αλλαγή ροής των πραγμάτων.
Η ελπίδα και φυσικά πάντα υπάρχει, αλλά πρώτα με τη δράση και αντίδρασή μας στα συμβαίνοντα.
Δε μπορούμε, δηλαδή, να πούμε έχω ελπίδα κι όλα θα πάνε κατ' ευχήν, αν δεν δράσω και αναλόγως, προς την κατεύθυνση που οδηγεί σε αποτέλεσμα ανατρεπτικό της μέχρι τότε κατάστασής σου.
Η σάτιρα είναι ένα όπλο συγκροτημένης ανατρεπτικής δράσης ενάντια στο σύνηθες και ίσως μη ελπιδοφόρο τελικά, που ζούμε.
Φυσικά και περιέχει πλάκα, για να γελάμε, ως κίνητρο, μέσα από ελαφρύ και χαρούμενο τρόπο, να πάρουμε μπρος.

Να είσαι καλά Νίκο και να γράφεις τα ωραία σου............

::yes.::
Μπόσινας Νίκος
21-11-2020 @ 22:41
Ναι Ιστιοπλόε, όλα τα κάνουμε μεταξύ πλάκας και σοβαρού.
Κι αν κάποια στιγμή αλλάζει το ύφος μας στην συζήτηση δεν
σημαίνει πως θα το κάνουμε και θέμα.
Όλα καλά λοιπόν φίλε. Να γράφεις κι εσύ γιατί είσαι από τους
δυνατούς του χώρου μας.
inokrini
21-01-2021 @ 01:18
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο