| |
Δεν θα το πω σε όνειρο πως σε έχω μετατρέψει
γιατί θα ρθεις και θα σε δω
μα δεν θα βγάλω λέξη
Πάλι εκεί θα στέκεσε σκυφτός σαν σε κηδεία
μα της ψυχής σου η χροιά θα βγάζει μελωδία.
Θα ρθω κοντά σου θα σταθώ
δεν είναι πως δεν θέλω
να δω το φως από κοντά
μαζί σου ν' ανασαίνω.
Μα είσαι φως που πρόδωσε κάθε αναπνοή μου
Δραπέτευσα για μια στιγμή και τεχνητή αναπνοή
χρειάστηκε η ζωή μου.
Προδοσία η' θλίψη ;
περίεργος τίτλος προβάλει στον τοίχο για μένα.
"τη θλίψη"! φώναξα! μα ήταν ψέμα.
για μια εισπνοή στην αύρα σου
πρόδωσα το εγώ μου
και συ με πούλησες ξανά
πατώντας φωτεινά κουμπιά.
Μα κοίτα!!!
πως έρχεσαι δειλά και με κοιτάς στα μάτια...
Mα εγώ που λέω πως θα χαθώ μες στο δικό σου το βυθό
στέκομαι εδώ και συγχωρώ
και εμένανε προδίδω .
θα φύγω πριν να το σκεφτώ
ότι για σένα είμαι εγώ και μένα θα δικάσω
σε μιαν αλλιώτικη ζωη
που ίσως δεν μου ταιριάζει..
Μέσα σε στίχους που χουν "Γεια"
και σε καράβια χάρτινα που στεγανό δεν έχουν
μέσα σε γυάλινα φιλιά,
που νιώθουν πως όλα τα έχουν
γιατί δεν νιώσανε ποτέ αναπνοή στο στόμα
και ούτε ακούσανε ποτέ το μείνε λίγο ακόμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
