Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με την καρδιά κομμένη
 Αμμόχωστος....καρφιά βαθιά, συρμάτινα
 
Με την καρδιά κομμένη

Καρφιά βαθιά, συρμάτινα και στο κορμί σου φίδια
δυο επιδέσμους φόρεσες, μα ‘ν’ η πληγή σου ίδια
εφτά οργιές το κύμα σου, οι βράχοι ματωμένοι
είπαν πως σ’ αναστήσανε με την καρδιά κομμένη.

Φυσά βοριάς, φυσά νοτιάς και φέρνει μοιρολόγια
σου ‘δωσαν πίσω τη φωνή, σου πήρανε τα λόγια.
Μετρώ ξανά τα βήματα, πατώ μα δεν ριζώνω
αγρίεψαν τα κύματα και τραγουδούν τον πόνο.

Μα Θά ‘ρθω απόψε δίχως φως, δίχως της γης κρικέλια
όταν με δεις από μακριά σήκω και χαμογέλα
κι όταν στην άμμο σου πατώ και σταματώ τον χρόνο
πες ότι παίζουμε κρυφτό και σε ξελευτερώνω.



Ελένη Σωφρονίου Στρατή



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
Νικηφόρος Ουρανός 38
25-11-2020 @ 09:56
Συγκλονιστική, Υπέροχη, Εξαίσια!
Ποιητική δημιουργία, που αξίζει κανείς
να τη διαβάζει ξανά και ξανά!
Συγχαρητήρια από καρδιάς!
Καλή σου μέρα, Έλενα!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-11-2020 @ 12:50
Τι!! ωραία! δημιουργία, μπράβο. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αγιοβλασιτης
25-11-2020 @ 14:54
Ωραίο είναι..
-Ειρήνη-
26-11-2020 @ 14:33
Ωραίο το ποίημά σου για τη χαμένη πόλη, Ελένη. Πονεμένος βαθύς αναστεναγμός!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο