| |
Yo, υπάρχει μια απόχρωση μίσους σε κάθε μου λέξη,
σε κάθε ρίμα που φτύνω,
σε καθε βλέμμα που ρίχνω.
Το αίμα μου ρέει, ο ρυθμός ακολουθεί και η ψυχή μου πλέει.
Μην μπεις στα νερά μου, η τάση σκοτώνει και κάνεις δεν το λέει.
Είμαι μαχητής κατά βάθος,
ποιητής που συντάσσει με πάθος.
Μεγάλωσα μέσα στο λάθος
και τωρα οι σκέψεις μου γίνανε δάσος.
Το μυαλό μου αιχμηρό και ο στίχος μαχαίρι,
κρατω το όπλο μου με το άλλο μου χέρι.
Ο κόσμος μου είναι τούνελ με ουράνιο που φωσφοριζει,
πάρε τους στίχους μου ως υλικό που φωτίζει.
Τόσο σκοτεινοι όσο αυτό το σκοτάδι,
τόσο χαοτικόι που αγκαλιάζουν αυτή τη πραγματικότητα και στην μοιράζουν σαν χάδι.
Το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν μπορεί να με πνίξει.
Το νήμα μου ξετυλιγει, ούτε ο εαυτός μου δεν μπορεί τη στιγμή να διαλύσει.
Δες πάλι τα λόγια, είναι χαλάζι,
την ίδια στιγμή που η φλόγα μέσα σε αυτό το σώμα κοχλαζει.
Ο καιρός περνάει και όσο αυτό μεγαλώνει με μεταλλάσει.
Δεν υπάρχει κανείς πλέον την ροή μου να διαταραξει.
Γιατί στη τελική τα άτομα μας γεννιούνται στο χάος
και ξαφνικά με τις σκέψεις και τα λόγια που λέμε αποκτήσαμε βάρος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
