| |
Η Κυριακή μου
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η Κυριακή ήταν είναι και θα μείνει μία ιδιαίτερη ήμερα. Μέρα ξεκούρασης. Μέρα συνεύρεσης με τους φίλους. Μέρα συγκέντρωσης γύρω από το οικογενειακό γεύμα. Πλούσιο σε αγάπη, στοργή και χίλιοδοκιμασμένες λιχουδιές. Καλλούλια που ετοιμάζονται ειδικά για την ημέρα που θα βρεθούμε όλοι μαζί. Ενωμένοι γύρω από τα δικά μας προβλήματα. Θα χαλαρώσουμε .Θα γελάσουμε και θα γλεντήσουμε. Θα καταστρώσουμε πλάνα για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Οι γυναίκες μοιράζουν τις αρμοδιότητες και οι άνδρες θα ασχοληθούνε με τα σοβαρά τους θέματα. Μπάλα. Πολιτική. Λύση των οικονομικών προβλημάτων. Πέρασαν τα χρόνια. Οι γονείς μεγαλώσανε. Σταδιακά και διακριτικά έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο. Άφησαν πίσω τους ιστορίες, κατορθώματα και τις καλές τους συνήθειες. Τα παιδιά ενηλικιωθήκαμε και φύγαμε. Ταξιδέψαμε σε όλες τις άκρες της Γής αλλά δεν ξεχάσαμε την ομορφιά της Κυριακής. Την ελληνική παράδοση. Την μητρική αγάπη. Την νοστιμιά των κυριακάτικων γευμάτων.
Μεγάλωσα πια. Χάραξα μία δική μου περιπετειώδη πορεία. Μαζί με τις αναμνήσεις που κρατάω στην καρδιά μου, νοσταλγώ τις ιδιαίτερες γεύσεις της Κυριακής! Προσπαθώ να μιμηθώ τις συνταγές της μητέρας μου. Διατηρώ την αγάπη του πατέρα μου για τα καλά κρασιά και την τελετουργία των οικογενειακών συνευρέσεων. Την υποχρέωση να χρωματίσω την Κυριακή με χαρμόσυνα υλικά και άυλα στολίδια. Ιδιαίτερα γεύματα πιο νόστιμα και πιο περίπλοκα μαγειρεμένα. Να εξαντλήσω την φαντασία μου για να την ξεχωρίσω ,από το γκρίζο της καθημερινότητας. Να την ομορφαίνω . Παραμένει ημέρα συνεύρεσης. Αγαπημένων ανθρώπων.
Η πανδημία σάρωσε όλο τον κόσμο μετρώντας εκατομμύρια θύματα και θανάτους. Ήρθε και στην μικρή Ελλάδα μας και επέβαλε άλλους ρυθμούς ζωής. Άλλους κανόνες και μέτρα προστασίας. Αυστηροί, αμείλικτοι και χωρίς συναισθηματική βαρύτητα κανόνες αποστασιοποίησης. Κομμένα τα οικογενειακά κυριακάτικα γεύματα. Πρέπει να τους εξακολουθήσουμε! Για να μην κολλήσουμε. Για να επιβιώσουμε. Συμμορφώνομαι! Καταλαβαίνω την σημαντικότητά των στιγμών. Σέβομαι των αγώνα των υγειονομικών του ΕΣΥ. Θρηνώ τους καθημερινούς γνωστούς και άγνωστους νεκρούς μας. Θέλω να νικήσουμε το κοινό κακό. Πιασμένοι όλοι αλλά όχι από τα χέρια μας. Ενωμένοι για τον ίδιο ιερό σκοπό. Να πάρουμε προβάδισμα ενάντια στον θάνατο. Να επιβιώσουμε ως λαός εμείς οι φυλακισμένοι της καραντίνας. Στο υποσυνείδητο όμως κρατώ την υποχρέωση. Να μην υποκύψω στον φόβο. Να έχω ακόμα επιθυμίες!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
