| |
Θέλω κάτι να γράψω, θέλω κάτι να πω...
έτσι, για το γμτ της υπόθεσης...
να κρατήσω το μυαλό μου λαγαρό
μέσ´ την ομίχλη που μας σκεπάζει...
για την «κατάρα» και τη μοναξιά, που περιζώνει τις μέρες μας..
τη Υποκρισία και την άσκοπη φλυαρία της
που ραπίζει το πνεύμα συνεχώς ...
Δεκέμβρης 2020
ένας μήνας ξεδιπλώνεται μπροστά μας
γυμνός και υπερτιμημένος
με μια ξιπαασμένη πολυτέλεια που χάσκει στο διάβα του..
απομυθοποιημένες εικόνες, απομυθοποιημένα είδωλα
τα δεδομένα μας...
Θέλω κάτι να γράψω, θέλω κάτι να πω...
για την σφιγμένη μας ανάσα στο χρόνο...
που ταϊζεται με τα χνώτα μας, πίσω απ´τη μάσκα της συφοράς..
για τη μοναξιά της Σελήνης,
που περιπολεί στις νύχτες μας
-τί είναι αλήθεια η ανθρώπινη ζωή χωρίς τη λευτεριά ...;
«Εδώ είναι η έρημος κι ο άνυδρος τόπος» που έλεγε κι ο Μαβίλης
Έχουμε μια παράδοση μεγάλη, σαν τον ωκεανό
Έχουμε έναν ήλιο και μια θάλασσα,
που δεν μάθαμε ποτέ την αξία τους...
μέσ´τις αλλόκοτες σκιές κλωθογυρνάμε και βαυκαλιζόμαστε...
ξαναειδωμένοι πόνοι, με μηδενικό όφελος..
αν δε πάθεις δε θα μάθεις...
μα εμείς.... αιώνιοι, ανεπίδεκτοι μάθησης...
Και θα την πληρώσουμε τούτη την αλγηδόνα μας...
την πληρώνουμε καθημερινά, αμαθείς, άβουλοι κι εξαρτημένοι
μέσα στ «αληθινά μας» ψέμματα...
«Ο οπτιμισμός είναι το όπιο του λαού..»
Φωτεινή Α.Κ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
