| |
Στη νύχτα ξάφνου έφυγες μ’ ένα ξερό αντίο
και τζάκι έμεινα σβηστό στην μπόρα και το κρύο.
Ασήκωτα τα βάσανα τα κουβαλώ φορτίο
γιατί το λάβρο πόνο μου τον έκανες θηρίο.
Μια θάλασσα το δάκρυ μου και σ’ έβαλα σειρήνα
να τα σκορπάς της ζήσης μου τα μαραμένα κρίνα.
Σε θέλω για μπουνάτσα μου για να με γαληνεύεις,
ως και πλανεύτρα Καλυψώ τη σκέψη μου να κλέβεις.
Μια θάλασσα το δάκρυ μου, ρημάδι και ναυάγιο
χρειάζομαι το βλέμμα σου στις « μαύρες» μου κουράγιο.
Στοιχειών σκιές με γέμισες στην κάμαρα την άδεια
με ξέχειλα τα όνειρα της κόλασης σκοτάδια.
Απ’ τις πληγές που μ' άφησες απέμειναν σημάδια
εσένα να θυμίζουνε στης μοναξιάς τη βάρδια.
Μια θάλασσα το δάκρυ μου και σ’ έβαλα σειρήνα
να τα σκορπάς της ζήσης μου τα μαραμένα κρίνα.
Σε θέλω για μπουνάτσα μου για να με γαληνεύεις,
ως και πλανεύτρα Καλυψώ τη σκέψη μου να κλέβεις.
Μια θάλασσα το δάκρυ μου, ρημάδι και ναυάγιο
χρειάζομαι το βλέμμα σου στις « μαύρες» μου κουράγιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
