| |
Γράφω για μια μούσα που ξυπνά μέσα μου
την επιθυμία και τον τρόπο να γράφω,
όπως ένας χείμαρρος,μια θύελλα στο σώμα μου, μια κραυγή στο κενό της ζωής.
Γράφω για μια μούσα με κεφαλαία γράμματα που εισβάλλει στα σύνορά της λογικής μου, που με κάνει να παραλογίζομαι και να χάνω τη σκέψη μου να χάνω τις ώρες,τις μέρες και τις νύχτες.
Γράφω γι αυτή που κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στα όνειρά μου με καταλυτικό τρόπο γράφω γι αυτή που εγκαταλείπω κάθε άλλη έννοια κι αφιερώνομαι μόνο σ' αυτήν.
Γράφω γιατί τα πάντα,με παροτρύνουν να γράφω για τους ανθρώπους που πονάνε,για τις σιωπές που πληγώνουν,για το φως του ζωοδότη ήλιου που με καλεί σε χαρούμενα ή θλιμμένα δειλινά.
Γράφω για τα κορίτσια που αγαπούν,για τ' αγόρια
που λαχταρούν,για τις ανεκπλήρωτες αγάπες.
Γράφω για τους αδικημένους γιατί η αδικία βασιλεύει,
για το θυμό που προέρχεται από την αδικία.
Γράφω για τη φωνή της συνείδησης ορισμένων
που έχουν σιγήσει,γι αυτούς που το μέλλον τους
είναι ζοφερό και πρέπει να γίνει ευοίωνο .
Γράφω γι αυτούς που ζουν χωρίς ελπίδα.
Γράφω για τους λογικούς ,τους αγαθούς
για την εικόνα του καθενός που έχω μέσα μου.
Για τον τυφλό που η αλήθεια του,βρίσκεται στο σκοτάδι
για τον άντρα που γυροφέρνει την ιδρωμένη νύχτα.
Γι αυτόν που έφυγε και γι αυτόν που πέθανε
και δεν ήθελε να φύγει ,ούτε να πεθάνει.
Γράφω γιατί η ποίηση είναι μια αιώνια φλόγα
που κανείς να την σβήσει δε μπορεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
