| Μου ειπε:
Κατι αναπνεει μες το κρανιο μου.
Καθε που εκπνεει,
τα ματια μου υγραινονται.
Τρεφεται απο τις ιδεες μου
κ τα ελατωματα μου.
Βοηθησε με, μου ειπε.
Σαν ερ8ει η στιγμη να τ'αποβαλλει
ολα αυτα,
ξεχειλιζει στο κρανιο μου κ
βρωμιζει τις σκεψεις μου'
που και που και τα καμωματα μου.
Οταν 8υμωνει, λεει
κανει σαν κακομα8ημενο παιδι.
Τα μελλιγκια δονουν
οι φλεβες σκουραινουν
οι κορες πονουν
μα τα δακρυα δε φευγουν.
Τοτε κουναει
και κουναει
και κουναει
το κρανιο
απο μεσα να βγει.
Και ζηταει
και ζηταει
και ζηταει
να αυτοκαταστραφει.
Ισως και να το κανει απλα για να την αγαπησω πιο πολυ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|