| |
Μια μέρα, που καθάριζα φασόλια,
θυμήθηκα τη φίλη μου την Όλια,
που, το γλυκύ του 2000 έαρ,
είχαμε, 'γώ κι εκείνη, κάποιο affair.
Κανένας δεν τη λάτρεψε την Όλια,
όσο τη λάτρεψε η καρδιά μου η δόλια.
Κι όταν χωρίσαμε, σε κάτι μήνες,
κατάπινα δυο-δυο τις δραμαμίνες.
Ο Γιώργος, που τού γνώρισα την Όλια,
φίλος μου, δάσκαλος, απ' τα Σεπόλια,
με διαβεβαίωσε πως τέτοιου είδους
γυναίκες, είναι μοναχά για πήδους.
Αλλά, μετά την πήδηξε την Όλια,
τη γιόμισε κολιέ, χρυσά βραχιόλια
και τώρα πήγε ντύθηκε δεσπότης,
γιατί δεν άντεξε το χωρισμό της.
Αλήθεια, πώς θυμήθηκα την Όλια,
μπροστά σε δυο μεγάλα κατσαρόλια;
Μήπως, εκεί στον Βόλγα που διαμένει,
με σκέφτεται ταυτόχρονα, η καημένη;
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
