Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ενδόμυχα
 
Του μυαλού μου τ'οχυρό και πάλι άλωσες...
και τα τείχη του διαβήκες θριαμβεύτρια.
Των αόρατων φρουρών μου η γητεύτρια...
στης ματιάς σου τη φωτιά τους παρανάλωσες.

Της ψυχής μου τα καντούνια λεηλάτησες...
από άκρη σ 'άκρη όλα τα ξεσήκωσες .
Λάβαρα κατεβασμένα ξανασήκωσες...
και τα κρίνα της ελπίδας τα χρωμάτισες .

Χρόνια τώρα του δυνάμωνα την άμυνα...
μα δεν άντεξε στις κρούσεις της εικόνας σου.
Το διάβρωσ' ο ατελείωτος χειμώνας σου...
και του νου τα μαραμένα τα κυκλάμινα.

Σου αξίζουν τ' αναθήματα και λάφυρα...
πιο πολύ δικό μου ήταν το φταίξιμο.
Αναπόφευκτο το λάθος κι επιλέξιμο...
στου βοριά σου τ' ανασφάλιστα παράθυρα.

Σαν μαχαίρι σε πληγή είναι η σκέψη σου...
και έχει μόνη σωτηρία την απόδραση.
Μα η καρδιά πάντα προσμένει την απόβαση...
κι ονειρεύεται ενδόμυχα τη στέψη σου.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-12-2020 @ 01:36
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηypocrisy
21-12-2020 @ 06:21
Των αόρατων φρουρών μου η γητεύτρια...
στης ματιάς σου τη φωτιά τους παρανάλωσες.

Της ψυχής μου τα καντούνια λεηλάτησες...
από άκρη σ 'άκρη όλα τα ξεσήκωσες .
Λάβαρα κατεβασμένα
ξανασήκωσες...

Σαν μαχαίρι σε πληγή είναι η σκέψη σου...
και τα κρίνα της ελπίδας τα χρωμάτισες .


Λεει Τασο.. ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-12-2020 @ 10:37
Είναι ωραία τα πάθη, ειδικά αν τα κάνει κανείς ωραία γραφή, καλημέρα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
-H2O-
21-12-2020 @ 12:58
Χρησιμοποίησες όμορφες λέξεις, έπλεξες ωραία τους στίχους... πώς να μην είναι όμορφο το αποτέλεσμα ?
aridaios
21-12-2020 @ 14:45
Το διάβρωσ' ο ατελείωτος χειμώνας σου...
και του νου τα μαραμένα τα κυκλάμινα. ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
21-12-2020 @ 17:46
Υπέροχο Τάσο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
21-12-2020 @ 18:14
::up.:: ::up.:: ::up.::
κουφος θανασης
21-12-2020 @ 18:45
μπραβο ρε φιλε συχαρυτιρια ::rol.:: ::rol.::
zari.kardias
22-12-2020 @ 01:50
Αναπόφευκτο το λάθος κι επιλέξιμο...
στου βοριά σου τ' ανασφάλιστα παράθυρα.
Στίχοι που εκφράζουν με μοναδικό τρόπο ::up.::
ενδόμυχες σκέψεις & βαθιά απόκρυφα συναισθήματα!!! ::yes.::
...Μα η καρδιά πάντα προσμένει την απόβαση... ::love.::
χωρίς λόγια
22-12-2020 @ 06:33
Ετσι παει, ομορφιά!!
-Ειρήνη-
22-12-2020 @ 10:55
Πανέμορφο, Αναστάσιε! Τη βρήκε την κερκόπορτα της ψυχής του η κοπέλα και κυριάρχησε μέσα του... οι στροφές σου είναι δυνατές, σχεδόν ακούγεται ο ήχος της μάχης και της νικηφόρας προέλασης... δικό της τώρα το βασίλειο της καρδιάς του, μα κάτι μου λέει πως όταν έρθει η στιγμή που θα τον αντικρίσει, αυτή είναι που θα γονατίσει μπροστά του...
**Ηώς**
22-12-2020 @ 14:51
πανέμορφη αυτή η σταυρωτή ομοικαταληξία
::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
22-12-2020 @ 19:30
::up.::
errikos_rwot
22-12-2020 @ 20:58
Υπέροχο!
seizeTHEday
27-12-2020 @ 11:03
"...αναπόφευκτο το λάθος κι επιλέξιμο...
στου βοριά σου τ' ανασφάλιστα παράθυρα..."
https://imgc.artprintimages.com/img/print/la-fenetre-ouverte-the-open-window_u-l-pns3c90.jpg?h=800&p=0&w=800&background=fbfbfb

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο