| Τα βράδια πως μπορείς να κοιμηθείς
οι τύψεις θα ξυπνάνε εφιάλτες
το βάρος της δικής σου ενοχής
γκρεμίστηκε σαν πύργος από κάρτες
Διστάζεις , θέλεις να εξιλεωθείς
συγνώμη με δάκρυα να ζητήσεις
και ύστερα να απομακρυνθείς
με ούτε με αυτό θα με κερδίσεις
Ένας μεγάλος καημός
χάθηκε σαν χαρταετός
κρίμα , λυπάμαι ,δυστυχώς
θάλασσα και μπροστά γκρεμός
Μείνανε κάτι δανεικά
άσε στην πόρτα τα κλειδιά
και κλείνει η εκκρεμότητα
μαζί σου πια οριστικά
Στο ψέμα σου κοιτάζεις να κρυφτείς
μα οι σκιές τις σκέψεις σου θα ορίζουν
ακίνητη στο τέλος θα σταθείς
οι πράξεις σου αυτές θα σε λυγίσουν
Τον τρόπο ψάχνεις για επιστροφή
την λύτρωση ζητάς , την ευτυχία
μα πέρασε η δική μας η στιγμή
δεν έχει πια καμία σημασία
Ένας μεγάλος καημός
χάθηκε σαν χαρταετός
κρίμα , λυπάμαι ,δυστυχώς
θάλασσα και μπροστά γκρεμός
Μείνανε κάτι δανεικά
άσε στην πόρτα τα κλειδιά
και κλείνει η εκκρεμότητα
μαζί σου πια οριστικά
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|