| |
[align=center][B][I]Άτιτλο
~~~
Θέλω να σου πω
πως φτάνει κάπου εδώ και σώνεται η ζωή
κι αν πεις πως δεν χόρτασα, να θυμάσαι πως δεν την ευχαριστήθηκα
γιατί είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι τα ηλιοβασίλεματα
την πρωϊνή βροχή, τις στάλες στο παραθύρι
την υγρασία. Το φως, στο σκοτάδι της νύχτας.
Είναι δύσκολο να έχεις όλα αυτα που σου λείπουν
για να τα εγκαταλείπεις δίχως σφάλμα
να τα αφήνεις να μεγαλώνουν αυτούσια
να τα μοιράζεσαι με τις ενοχές σου
να μαρτυράς για τις υπερβολές σου
κι ύστερα να ξεχύνεσαι στο σύμπαν.
Εδώ, που τώρα δα σταματούν οι χτύποι
αρχίζει μια κοσμο-συμπαντική γενετική ιστορία
το στίγμα μιας πιθαμής σώματος
που χωρά ανάμεσα στη συζυγία του Κρόνου με τον Δία.
Και οι μέρες μας έτσι θα κυλούν. Τι νόμιζες;
πότε αναλαμπές και πότε σκοτάδι
λίγο να μπαίνει το φως και λίγο θάνατος
και στο τέλος να μένει μονάχα μια γλυκιά ανάμνηση...
Γιώργος Σ. Κόκκινος (Χριστούγεννα, 2020) [align=center][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
