| |
| | Έρωτας, θάνατος, θεός |  | | | Καλή χρονιά φίλοι μου, ας την αρχίσουμε ερωτικά....να είναι καλύτερη από την επάρατη την προηγούμενη, σας ευχαριστώ. | | |
Αγάπες που φύγαν νωρίς κι` αφήσανε κάτι
της ομορφιάς το σημάδι, σε ζεστό το κρεβάτι.
Αγάπες, διαβήκανε, σαν τα διαβατάρικα πουλιά
κι` αφήσαν στη καρδούλα μας, μια άδεια αγκαλιά
Αγάπες που φύγαν κι` αφήσαν βαθύ σημάδι
του έρωτα ένα λυγμό, τρυφερό ένα υφάδι.
Έρωτες που μείνανε, πολύ βαθιά στη μνήμη
μια ανατριχίλα, ένας καημός, ένα χρυσό μπρισίμι.
Λατρείες χαθήκαν, στης νύχτας τα φώτα
γυαλιά στα φυλλοκάρδια μας, μια σφαλισμένη πόρτα.
Μέσα στου χρόνου την ηχώ, σαν έρχεται βραδιάζει
κλειστό το παραθύρι μας, έχει βροχή κι` αγιάζι.
Αγάπες κι` έρωτας, κραυγή! σε ξεραμένα χείλη
που όταν έρθει η νυχτιά ,δεν καίει ούτε καντήλι.
Να μην πονούν οι θύμησες, λυγίζουν, οι αναμνήσεις.
Δυο κλωναράκια δυόσμο, στα χέρια να κρατήσεις.
Βαθιά σημάδια που αιμοραγούν και ένα άρωμα θυσία
αγάπες, που τις χάσαμε κι` έμεινε η αξία.
Της πιο μικρής συγκίνησης, σαν παίζει ένα τραγούδι
νόστος!! και πεθυμιά μαζί, κόκκινο ένα λουλούδι.
Αγάπες μας καλοκαιρινές, στην άμμο ένα κοχύλι
μια ζάλη έρχεται στο νου, του έρωτα το φυτίλι.
Είναι που ανάβει το κορμί και το κορμί λυγάει
αγάπες μας, θείες πνοές, δάκρυ σαν θα κυλάει .
Αργά τις νυχτιές, στου φεγγαριού το φως
με χαρακιές στου κορμιού τη μνήμη.
Έρωτας, θάνατος, θεός, αβάσταχτος καημός
σαν παίζει κάπου μακριά, θλιμμένα ένα ταξίμι
1-1-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
