| |
Σ 'ένα καμβά
θα ζωγραφήσω
στο δικό σου όνειρο
θα περπατήσω.
Δίχως παλέτα.
Δίχως χρώματα.
θα'χω μονάχα
του κορμιού σου
τ'αρώματα
Ακτίνες του ήλιου
χρυσά τα μαλλιά σου
πολύχρωμα βότσαλα
η φορεσιά σου.
Γελάνε τα μάτια σου,
γελάει η ψυχή σου.
Ουρανός καταγάλανος
ειναι η μορφή σου.
.
Στο βυθό μες τη θάλασσα,
πετώ τα χαμένα.
Τα χρόνια που έφυγαν,
δίχως εσένα.
Γοργόνα στα κύματα
να γαληνεύουν.
Κατάρες που σβήνουνε.
Ευχές που θεριεύουν
Σ'ένα καμβά
θα ζωγραφίσω.
Εσένα που μ'έμαθες
να ξαναζήσω.
Λουλούδι που έζησε
μόνο μιά νυχτα.
Σ'αυτά που σε τρόμαξαν,
πες καληνύχτα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
