| |
Μόνος στο σπίτι σκεπτικός, πάλι παραμιλώ,
Τους άδειους τοίχους του κοιτώ, πάω να τρελαθώ,
Μα δεν σε βλέπω πουθενά, όσο πολύ κι αν ψάχνω,
Σαν τον τρελό σ’ αναζητώ, δεν ξέρω τι να κάνω.
Ρεφραίν.
Είσαι για μένανε το φως, ο ήλιος η χαρά,
στολίδια σου του ουρανού, τα’ αστέρια τα χρυσά,
είσαι λουλούδι ανοιχτό, του Μάη ευωδιά,
μού χεις θαμπώσει αληθινά, μου πήρες τα μυαλά.
Στους έρημους δρόμους του μυαλού, μονάχος τριγυρνώ,
Άδικα ψάχνω σαν τρελός, μήπως σε ξαναβρώ,
Τα σύννεφα που τρέχουνε, τρελά στον ουρανό,
Τον αετό εκεί ψηλά, κι αυτόν παρακαλώ.
Στις θάλασσας τα κύματα και κει σ’ αναζητώ,
Το αεράκι τ’ απαλό, τον μπάτη τον ζεστό,
Στο Φαληράκι μου είπανε, εκεί πως θα σε βρω
Και στην δική σου αγκαλιά, μόνο θα ζεσταθώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
