| |
Απο το ραδιοφωνακι ακουγοταν το τραγουδι...
Τα υστερικά καμώματα του Πρώτου μεταξυ ίσων ,
με Πετρες που κοιταζουνε του κοπου δεδομενα ,
ψηφιακη η διακυβερνηση που υπηρετει τον βίο
που εξαντλησε , το καθεστος του φοβου ,
το εμβολιο επιβολης , βεβηλωση της υπακοης
με τις μισες αληθειες και το τεραστιο ψεμα...
...
Στο πνεύμα της αληθείας σου,
προσεύχομαι Παράκλητε!
Μπολιάστηκα με Ερωτα γι' αρχη...
...
Σταγόνες βροχής στον ιστό , το βαρος του χρονου αντεχει
σαν της αράχνης το κρυφτο μ' ενα φιλι , που αρνείται να δενει...
Σαν το πουλι που πιανεται απ' το κλαδι , για λιγο ειν' εκει κι υστερα δεν ειναι
σαν του Ερωτος τ' άρμενο μ' ενα δαδί , για λιγο ειν' εκει κι υστερα δεν ειναι...
Ολες οι αδουλωτες ζωές , αν την σκλαβια ξερασεις
φροντιζουν να μην βλαψουνε την ψίχα ή ψυχές ,
την άσπα φτυνε πλαθοντας λευκο πηλο να γιανεις
το κοψιμο τους σκεπαζε μα προσεχε μη σπασεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
