| Κι αν ίσως σήκωνες το βλέμμα,
περίσσια δύναμη έχει τούτος ο καιρός.
Βεγγαλικά φωτοβολανε μέσα στα μάτια σου εμπρός.
Κι αν ίσως σήκωνες το βλέμμα,
να αντικρίσει πιο ψηλά,
δεν θα έβρισκες κανέναν να σε πετάει χαμηλά.
Μα εσύ θα σερνεσαι πιο κάτω σαν χαμερπες φυτό,
θα μπλέκεις ρίζες εκεί που δεν φυτρώνει ριζικό.
Εσύ θα σερνεσαι στον πάτο,
άδεια η ψυχή τί καρτερει...
Ένα φαρμάκι κι άσπρο πάτο.
Ήταν η αλήθεια σου τυφλή.
Μην ξενυχτας με θύμησες πουλιά.
Εσένα δεν σε σκλάβωσε κανείς.
Μόνο τα μάτια ανοιγοκλείνεις,να περισωσεις τη στιγμή.
Ένα περήφανο και διαβαταρικο μαντάτο σου έστειλαν ένα πρωί.
Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|