| |
| | Ύμνος στην ανυπέρβλητη τέχνη της ποίησης |  | | | Κόπιασα πολύ να το γράψω. | | |
Σε μια ποιητική έκφραση
βρίσκουμε όλοι το εγώ μας
ένα εγώ που καταπνίγει μέσα του
χιλιάδες συναισθήματα
φοράει ψεύτικα χαμόγελα και ρίχνει αληθινά δάκρυα
μα τα μάτια αυτά
που μοιάζουν με ραγισμένους καθρέπτες
δεν μπορούν να κλάψουν ελεύθερα
αυτός ο κόσμος
ένας κενός κόσμος
μέσα στον οποίο
υπάρχει η τέχνη
σε μια ποιητική έκφραση
βρίσκουμε τα απωθημένα μας, τα καλά κρυμμένα όνειρά μας
αυτά που στολίζαμε με χρυσόσκονη, που τα μοιράζαμε σε ανομολόγητους έρωτες
σε μια ποιητική έκφραση
υπάρχει η τζουτζούκα, που μπορεί να σε ανεβάσει
με μια γλυκιά κουβέντα
με μια ενθουσιασμένη φατσούλα
με την υπεροχή μιας καρδιάς που ξέρει από ζωή
σήμερα η ποίηση γεννιέται και πεθαίνει
ανασταίνεται σαν φοίνικας, μέσα απ' τη στάχτη της
και ανοίγει νέα μονοπάτια, στους πιο κρυφούς κόσμους
βασιλείς του μυαλού μας, οι έντονες ενοχές
πόθοι και επιθυμίες, που αποκρύπταμε ενστικτωδώς
το χέρι γράφει, με μια πένα για μεταφορικό μέσο
στην μαγεία του ονειρικού κόσμου
λέξεις που δεν διαγράφονται
λέξεις που απεικονίζουν έναν καθρέπτη
που ράγισε απ' τον πόνο και την εξαθλίωση
τα δάκρυα έγιναν λέξεις, που έγιναν πληγές
και στο μητρώο των συναισθημάτων έγιναν πρώτες καταγραφές
σε μια ποιητική έκφραση
η νύχτα γεμίζει τον ουρανό με αστέρια
και φέρνει το πιο λαμπερό της φεγγάρι
φορά το πιο αστροκεντημένο της φόρεμα
και χορεύει με τα βλέφαρα των ανθρώπων
που προσπαθούν να αγγίξουν την κορυφή των πόθων τους νοερά
σε μια ποιητική έκφραση
η αγάπη βρίσκει ένα ασφαλές καταφύγιο, σαν ζεστή φωλιά
ο πόνος χώνει βαθιά μέσα του το μαχαίρι του θανάτου
τα δάκρυα γράφουν από μόνα τους την ιστορία
κι η βροχή δίνει τον πρόλογο και τον επίλογο
το κυρίως θέμα είναι ο έρωτας
η πηγή των πιο όμορφων λέξεων
που σκεπάζουν τις βαθιές οδύνες που χαράζουν
τους ανθρώπους ως βαθιά
χαρακιές που δεν φεύγουν
χαρακιές που αφήνουν αναλλοίωτα στο χρόνο σημάδια
σε μια ποιητική έκφραση
το πιο όμορφο ανοιξιάτικο λουλούδι κάνει την εμφάνισή του
χρωματίζοντας τη σελίδα του πεζού, κενού, ανθρώπου κόσμου
όπου τα όνειρα είναι ποινικά αδικήματα και ο ρεαλισμός ένα πλαστικό μέσο μεταφοράς
σ' έναν κόσμο που όλοι μισούμε
και αποφεύγουμε με κάθε τρόπο
σ' έναν κόσμο που δεν υπάρχουν αγάπη, έρωτας, πόνος
παρά μόνο
αδιαφορία, αναισθησία, παγερά χαμόγελα και ειρωνεία
σε μια ποιητική έκφραση
τα μουσικά όργανα φτιάχνουν την πιο γλυκιά μελωδία
και ο Διαμαντής Παππάς μας κάνει να ερωτευόμαστε απ' την αρχή
με τον χρυσοκεντημένο πηγαίο έρωτα στα τραγούδια του
που σιγοψιθυρίζουμε καθώς λέμε μια καληνύχτα στον έναστρο ουρανό
σε μια ποιητική έκφραση
η pussycat καταφέρνει να μας δείξει τη φιλία
πόσο πονάνε τα δεσμά ενός φίλου
που καταφέρνει να μας πληγώσει
αφήνοντας σημάδια που ποτέ δεν επουλώνονται
σε μια ποιητική έκφραση
γεμίζει η αυγή χρώματα
και ο ρεαλισμός γίνεται οραματισμός
για το κάτι της επόμενης ημέρας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
MARGARITA
06-09-2006 @ 18:16 | όπου τα όνειρα είναι ποινικά αδικήματα
Καλό ξημέρωμα Εβίτα ::smile.:: | | CHЯISTOS P
06-09-2006 @ 18:47 | Σαν σεμινάριο της τέχνης,
μετρολογείς και δείχνεις σ’ άλλους μονοπάτια !
Σε καλοδιάβασα, κι’ εξαίφνης
ένιωσα πως μπορούν και βλέπουν άλλα μάτια.
Η ποίηση δεν είναι πια όμορφες λέξεις,
Ούτε πεζά, ούτε οι λέξεις που θα πλέξεις,
Είναι το δώρο της ζωής που σε υψώνει
Μα και μαχαίρι που τα στήθη χαρακώνει .
....με εκτίμηση... | | ΣΟΦΙΑ(21)
07-09-2006 @ 02:29 | πολυ ομορφο εβιτα μου!!!!!!! | | Άθη Λ.
07-09-2006 @ 02:50 | Κόπιασες, αλλά ύμνησες κάτι ανώτερο με τόση μαεστρία.... σ' ευχαριστώ γι' αυτό... καλημέρα σου Εβίτα, Δημιουργείς με πάθος.... ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
