| |
| | Η ζωή |  | | |
Η ζωή
Είναι φορές που ανάποδα όλα η ζωή τα φέρνει,
με γέλιο βγαίνει την αυγή, το δειλινό δακρύζει.
Τη μια γλυκιά σαν θρόισμα, στην τύχη σου θα γέρνει,
την άλλη βγαίνει παγανιά σου παίρνει ότι χαρίζει
Έχ' η ζωή γυρίσματα,
που ο νους σου δε λογάται,
μια σε πετά στα σύννεφα,
και μια δε σε θυμάται.
Ρουλέτα γίνεται τυφλή,
ανάκατα διαλέγει,
στα κόκκινα θα σου ντυθεί,
στα μαύρα σε παιδεύει.
Είναι στιγμές που η ζωή σαν άνεμος σε δέρνει,
σβούρα γίνεται θαρρείς σαν φύλλο σε γυρίζει,
όπου κι αν στρέψεις να κρυφτείς, απάγκιο δε σου βγαίνει,
και κει που είν' απλόχερη σαν στάχυ σε θερίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΙΚΑΡΙΟΣ
12-01-2021 @ 21:26 | Πολύ ωραίο θέμα, πολύ καλή απόδοση. Ωραίο Μιχάλη. | | -Ειρήνη-
13-01-2021 @ 10:19 | Πανέμορφο, Μιχάλη! Τα απρόσμενα γυρίσματα της ζωής! Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι μικρές στροφές και ο τελευταίος στίχος. | | inokrini
19-01-2021 @ 17:08 | Έχ' η ζωή γυρίσματα,
που ο νους σου δε λογάται,
μια σε πετά στα σύννεφα,
και μια δε σε θυμάται. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
