| Η σκάλα για το όνειρο
Μου το ΄μαθε ο κύρης μου Μαγγιώρος οικοδόμος,
αυτό που κάνει το κακό είν’ ο στρωτός ο δρόμος.
Αν δεν δουλέψεις μόνος σου, λίγο ψηλά ν’ ανέβεις ,
μην κοπιάζεις άδικα και δίκιο μην γυρεύεις.
Αν μοναχός δεν πορευτείς και πέτρες δεν μαζέψεις,
ταχιά ταχιά και άπραγος σ' αλώνι θα πεζέψεις.
Φτιάξε μια σκάλα πέτρινη, μονάχα, στη αυλή σου,
αυτή θα δώσει νόημα στην σύντομη ζωή σου.
Φτιάξε την να ‘ναι στέρεη, ένα σκαλί την μέρα
και θα σε βγάλει σύντομα στον καθαρό αγέρα.
Μάζεψε υλικά καλά, πέτρα, αγάπη, λέξεις
κι όταν θα φθάσει όροφο θα δεις και θα διαλέξεις.
Από ψηλά σαν τον κοιτάς ο κόσμος είναι θαύμα
κι έχεις επιλογές πολλές να πράξεις, είναι κάρμα.
όσο ο αγέρας σε κτυπά στο μέτωπο θυμήσου,
ο ιδρώτας όπου έχυσες, είναι η προκοπή σου.
Κάμε το κάθε σου σκαλί γερό και να χωράει
κι άλλον να στέκει δίπλα σου με σε να προχωράει.
Βάλε θεμέλια συμβουλές, θύμησες απ’ το χρόνο
και άφησε το όνειρο να ‘χεις μπροστά σου μόνο.
Στίχο τον στίχο αυγάτενε την σκάλα μες την μέρα,
ως που τους τοίχους να διαβείς την μάντρα και την σέρα.
Κι όταν η ώρα θε να 'ρθει μακρια να ταξιδέψεις,
να ‘χεις μπαλκόνι να σταθείς κι ορίζοντα να τρέξεις.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|