|
| Ενίοτε | | | Ενίοτε,
ο ζωοδότης ήλιος, μετατρέπεται,
σε τιμωρό της ζωής, σε κλέφτη της χαράς.
Σκορπά την ξηρασία σε σπαρτά, δέντρα, λουλούδια, ψυχές.
Τα λεπιασμένα μου χείλη, σκύβεις και φυλάς.
Ενίοτε, είναι σχετικά υγρά. Υγρά, με μια γεύση θάλασσας.
Σταγόνες υφάλμυρες βρέχει ο ουρανός των ματιών μου πάνω τους.
Έστω κι έτσι, ποτίζονται. Δεν κινδυνεύουν μόνιμα.
Ενίοτε, παίρνεις την αλμύρα τους.
Μου προσφέρεις για λίγο, γλύκα και ανάσα ζωής.
Ήλιος παρόμοιος με τον δικό μου… ενίοτε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Γ.Ι.Χ. | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 17-01-2021 @ 11:04 | Πολύ όμορφο!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | malkon64 17-01-2021 @ 11:29 | Ωραιότατο ..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Νταλαρομπασης 17-01-2021 @ 15:58 | ::up.:: ::up.:: | | -H2O- 17-01-2021 @ 17:15 | Πολύ ωραίο. | | ΙΚΑΡΙΟΣ 17-01-2021 @ 17:53 | Πολύ καλό... | | -Ειρήνη- 18-01-2021 @ 09:54 | Πανέμορφο! Εναλλακτικός τίτλος θα μπορούσε να είναι "το φιλί" , το ποίημά σου μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. | | Ισάρης 18-01-2021 @ 11:59 | -Ειρήνη- πόσο όμορφα λόγια! Σε ευχαριστώ!
| | Ισάρης 18-01-2021 @ 12:00 | -H2O-, ΙΚΑΡΙΟΣ, σας ευχαριστώ! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|